Daar ga je dan als DISC-fan die net een workshop Effectief Communiceren met DISC heeft gevolgd. Jou kan weinig meer gebeuren in het complexe onderlinge verkeer op de werkvloer. Botsingen, slippertjes, verkeerde inhaalmanoeuvres, het behoort allemaal tot jouw verleden tijd. Jij weet immers hoe je de ander tegemoet moet komen in zijn of haar rijstijl… eh, voorkeursstijl. Maar in de praktijk blijkt rijden op de openbare weg toch lastiger dan je denkt, en ingesleten gewoonten ben je niet zomaar kwijt. Door onderstaande discutabele manoeuvres te vermijden toon je je een aangename verkeersdeelnemer voor alle betrokkenen, incluis jezelf.
1: Overenthousiast optrekken
Je kent ze wel. De automobilisten die staan te popelen om in beweging te komen. Nog voor hun passagier is ingestapt, of nog voor de overstekende fietser op de voorrangsweg voorbij is, draait de motor al op volle toeren en komt de auto in beweging. Schrik alom.
Als je begint met het toepassen van DISC val je al snel in deze valkuil. Je bent zo enthousiast over wat je geleerd hebt dat je vergeet dat anderen misschien nog nooit van DISC gehoord hebben. Ben jij ze aan het vertellen wat zij fijn en niet fijn vinden omdat ze nu eenmaal rood/geel/groen/blauw zijn, zijn zij nog aan het nadenken wie jij wel denkt te zijn dat je dat zomaar vindt. Wil jij voorkomen dat je collega’s zich wild schrikken, laat ze dan eerst rustig instappen of oversteken. Kortom: geef tekst en uitleg voordat je optrekt.
2: Voorrang nemen
Zelfs Max Verstappen begint te merken dat het niet werkt: ongevraagd voorrang nemen. Want je kunt nooit helemaal inschatten hoe de ander daar op instuurt en al helemaal niet wie daarbij de grootste schade oploopt. De ander of jijzelf?
De verleiding om in te vullen voor een ander is menselijk: Ik zie jouw geel, dus dan zit jij automatisch te wachten op mijn gele knuffel. Ik weet dat jij blauw bent, dus dan ga ik ervan uit dat jij het leuk vindt om het jaarverslag te controleren. Ik heb alvast de prioriteiten bepaald want als groen persoon vindt jij dat lastig. Etc.
Als je je actie puur afstemt op iemands (vermeende) hoogste gedragsstijl doe je de ander geen recht. De ene groene is de andere niet. Persoonlijkheid is immers zoveel meer dan een DISC-stijl alleen. Hoe je de dingen doet (DISC), zegt maar weinig over waarom je de dingen doet (je Driving Forces), of hoe je reageert in emotioneel beladen situaties (je EQ). Allemaal zaken die ook meespelen in de keuzes en handelingen van anderen.
DISC opent deuren in de communicatie maar als je ze open wilt houden, kun je je neiging om voor een ander zaken in te vullen op basis van zijn/haar DISC-kleuren, beter loslaten. Blijf nieuwsgierig en blijf vragen hoe het bij de ander werkt in de praktijk. De persoonlijke invulling van de ander verdient hier echt voorrang op jouw invulling als DISC-liefhebber.
3: Links blijven hangen
Ergernis nummer 1 op de Nederlandse snelweg: je voorganger blijft links hangen en maakt het onmogelijk voor het overige verkeer om nog te passeren. De irritaties lopen op. Sommige bestuurders gaan duwen of kleven, anderen gaan rechts inhalen. Niet netjes, wel begrijpelijk.
Iets soortgelijks kan gebeuren als jij, wederom vanuit opborrelend DISC-enthousiasme, veel van wat er op de werkvloer gebeurt probeert toe te schrijven aan DISC. Omzet, onderlinge sfeer, relaties met klanten, vertrouwensissues, prestaties, werktevredenheid, alles kan volgens jou worden verklaard vanuit de onderlinge samenhang, of het gebrek daaraan, tussen de diverse DISC-kleuren in de organisatie.
Los van dat dit niet terecht is (zie ook punt 2), is het weinig constructief. Niemand houdt ervan als jij voortdurend op de DISC-baan blijft hangen. Houd je ogen en oren open voor je omgeving, wissel af en toe van rijstrook en geef anderen de ruimte om je te passeren met een niet DISC-gerelateerd inzicht.
4: De vluchtstrook oneigenlijk gebruiken
De vluchtstrook is vooral bedoeld voor noodsituaties. Oneigenlijk gebruik (met knipperlichten aan telefoneren, kinderen laten plassen, wachten op een andere auto, je route opnieuw instellen) is gevaarlijk en kan bovendien op weinig sympathie van medeweggebruikers rekenen.
DISC maakt het makkelijk om ook in het onderlinge verkeer onder valse voorwendselen de vluchtstrook op te zoeken. Vaak onbedoeld, maar toch. Je doet iets stoms, kwetst per ongeluk een ander, ziet iets belangrijks over het hoofd, bent niet goed voorbereid, reageert niet adequaat etc. en je krijgt stevig commentaar uit je omgeving. Gelukkig doemt daar vanuit de mist van je gekwetste ego plotseling de DISC-vluchtstrook op.
Als een auto met pech schiet je naar rechts, zet je de knipperlichten aan en verklaar je dat je er echt niks aan kunt doen omdat je nu eenmaal rood/geel/groen/blauw bent. Sterker nog, eigenlijk vind je dat de ander jou als een soort ANWB autootje te hulp moet schieten om je weer vlot trekken. Vette pech zeg maar, vooral voor je omgeving.
Gevaarlijk is het niet direct, maar op sympathie van anderen hoef je ook niet te rekenen. Je eigen DISC-stijl is nooit een excuus voor je eigen fouten. Laat die vluchtstrook dus rechts liggen, neem je verantwoordelijkheid en herstel je fout zodra zich een veilige parkeerplek aandient. Een welgemeend excuus weegt zwaarder dan een DISC-excuus.
Wil je meer tips om optimaal gebruik te maken van de DISC-kennis die je in huis hebt? Download hier de DISC Posters!
[phxoptin id=1525262855]
